Liefste Vince,
Hier is ie dan, mijn eerste brief voor jou. We hebben al zoveel met elkaar gepraat, ik hier beneden – jij daarboven. Zo ver van elkaar maar ook heel dichtbij. Als ik tegen de sterretjes praat razen de zinnen door mijn hoofd.
Toch kan ik maar moeilijk de juiste woorden vinden, vooral wanneer ik ons verhaal op papier wil zetten. Misschien is het nog te vroeg of misschien moet ik me minder zorgen maken over het vinden van de perfecte zin. Perfectie is enkel weggelegd voor de goden en voor engeltjes zoals jij. Ik kan er alleen van dromen, van ’s avonds tot ’s morgens en zelfs overdag! Elk woord komt recht uit mijn hart, door mijn pen op dit papier .. en toch altijd die twijfel. Is het wel goed genoeg? Kan het beter?
Soms kan ik beter een voorbeeld nemen aan je mama. Pracht van een vrouw, grenzeloze creativiteit, de liefste en de mooiste. Wat ben ik trots op je mama! Dankzij die geweldige madam heb ik jou in mijn armen kunnen nemen toen naast je bedje op neonatologie. Weet je nog hoe blij en trots we toen waren? Jij en ik in een comfy zetel met een warm dekentje over ons heen. Ik gelukkig met je handje om mijn vinger – jij gelukkig met mijn vinger in je mini handje. Wat was de wereld heel even eenvoudig …
Ik mis je zo!
Je papa voor altijd …
No Comments