Verweven

De eerste Kerst met jou waar we zo naar uitkeken werd plots de eerste Kerst zonder jou. Het doet zoveel pijn. Ik kijk op Facebook en zie overal foto’s verschijnen van baby’s in schattige kerstpakjes en gelukkige gezinnetjes … Zo moest het ook bij ons zijn.

Ik dacht dat het me wel redelijk zou lukken om deze dagen door te komen maar niets is minder waar. ‘k Heb het even helemaal gehad met uitspraken als “hij is heel dicht bij jullie” en “hij waakt over je” en “hij is het mooiste sterretje aan de hemel” en weet ik veel wat nog allemaal. Je moest HIER zijn nu, in mijn hart én in mijn armen! Ik stort even helemaal in ’s nachts onderweg naar huis. Woedend ben ik. Niemand verdient het om een kind op te wereld te zetten, 3 weken te zien afzien en dan te moeten verliezen!

Je papa vroeg of ik er over wou praten en alles wat de voorbije uren door mijn gedachten ging kwam er met horten en stoten uit tussen de tranen door. We reden bijna onze straat in en plots zei hij “Schreeuw maar eens heel hard! Niemand hoort het!”. Hij gaf zelf het goede voorbeeld en ik moest er plots heel erg om lachen. Zo gaat dat tegenwoordig … Het ene moment intens verdrietig en het volgende woedend en dan plots toch weer even kunnen lachen. Heel even voorzichtig vooruit durven kijken en even later terug verdrinken in het verleden. Op één dag kunnen alle mogelijke emoties voorkomen, het is zo vermoeiend.

Er werd wel aan je gedacht deze dagen en daar zijn we familie en vrienden zo dankbaar voor! Bijna alle cadeautjes hadden met jou te maken: mooie dingen met uiltjes op, theelichtjes, kaarsen, .. Er werd “in een klein stationnetje” voor je gezongen en je hebt ook een 10-tal lieve kaartjes gekregen. Je plekje is bijna te klein voor al je cadeautjes en kaartjes! Je vake had ook weer een lange brief geschreven hoor, het was de moeite. Ik moet er zeker nog een paar maanden van bekomen, zo ontroerend. Zelfs de enveloppen met je mooie naam op geschreven worden zorgvuldig bewaard. Je naam horen en lezen, weten dat mensen aan je denken … Het geeft toch heel eventjes een warm gevoel vanbinnen.

Familie en vrienden om me heen
Toch voel ik me zo alleen
Alles wat ik hebben wou
Is een Kerst heel dicht bij jou ...

Dag lief engeltje van ons,

Vandaag is het al 2 maanden geleden dat we afscheid van je moesten nemen. Ze zeggen dat de tijd de wonden heelt maar onze pijn wordt elke dag erger. De pijn omdat we jou niet onze liefde kunnen geven zoals we willen. We missen je zo! Je zit voor altijd in ons hart en hoofd, bij elke stap die we zetten en bij alles dat we doen.

In ons huisje ben je toch wel in heel veel kleine dingen aanwezig hoor. Sinds vorige week hebben we je mooie urne. Deze hebben we besteld bij De Kneedbare Steen en Jorien heeft dat echt super mooi gedaan! Mama heeft haar een geboortekaartje van je opgestuurd en ze heeft dit perfect vertaald in een persoonlijke urne. Helemaal zoals we het in gedachten hadden. Zie je die 3 witte sterretjes in de lucht? Dat was een speciaal verzoekje van je papa, dat zijn wij drietjes. Mooi eh?

De kerstboom hebben we ook maar boven gehaald. Normaal zou op die plaats je parkje staan maar dan toch liever een boom die wat gezelligheid brengt dan helemaal niets. Hij staat dan ook helemaal in teken van jou! Mama dacht er plots aan dat ze ergens kerstballen was tegen gekomen in het mooie blauw van je kaartje. Ze vertelde dit aan papa en niet veel later zijn we samen in de auto gesprongen om ze te gaan kopen! Er hangen ook witte en zilveren roosjes in en 1 heel mooie speciale witte bal met je naam en geboortedatum op. Ook je moeke en vake, bomma en bompa en tante Mie en Leen hebben zo’n kerstbal gekregen zodat je daar ook ieder jaar met Kerst een beetje in huis bent. En wie staat er helemaal bovenaan in de boom?! Juist ja, ons uiltje 🙂

Vanavond gaan we letterlijk naar de sterretjes kijken op de sterrenkijkdagen. Hopelijk is het toch een beetje een open hemel zodat we die fonkelende sterren en de maan goed kunnen zien! Jij zal voor ons altijd de mooiste en grootste ster zijn lief ventje van ons, als je dat maar weet ..

Dikke kus! x

Lieve kleine schat,

Hoe dichter we bij zondag komen hoe lastiger je mama het weer heeft … Een zondag is sowieso al een moeilijke dag maar degene die er nu aan komt toch nog meer dan anders. Op 9 december zou je babyborrel zijn. Ik keek er zo naar uit om je eerste feestje tot in de puntjes te regelen. In mijn hoofd wist ik al helemaal hoe het er uit zou zien. Het zaaltje aangekleed in je kleuren, overal uiltjes, een groot spandoek tegen de muur en misschien konden we zelfs je eerste foto’s projecteren. Jij in je mooiste kleertjes. In het ziekenhuis heb ik me af en toe afgevraagd of je tegen die dag al thuis ging zijn. Natuurlijk wel, het was nog zo veraf. Nu is die dag er bijna maar jij bent hier niet meer …

Je vake verjaart dan ook. We gaan uit eten om zijn verjaardag te vieren maar ik denk dat hij ook veel liever zijn feestje met jou gedeeld had. Ik ben er zeker van dat hij nogal met je zou pronken! Wat doet het me pijn dat dit nu niet kan. We hadden je zo graag aan iedereen laten zien! Ons knap wondertje …

Een tijdje geleden kwam ik te weten dat het iedere 2de zondag van de maand december wereldlichtjesdag is. Die dag steken mensen om 19u over de hele wereld kaarsjes aan ter nagedachtenis aan overleden kinderen. Het maakt daarbij niet uit hoe oud het kind was of hoe lang het al geleden is. Je kind blijft immers je kind, voor altijd in je hart en gedachten. De wereld wordt zo even letterlijk wat lichter voor alle mensen die een kind verloren hebben.

Ik had er nooit eerder van gehoord maar dit is wel een prachtig initiatief. Wij branden iedere dag kaarsjes voor je maar speciaal voor jou en al die andere lieve sterretjes daar gaan veel andere mensen dat nu ook doen. We hopen dat familie en vrienden dan nog eens extra aan je denken. Zo is het toch een klein beetje feest voor jou op die speciale dag …

Dit prachtige liedje van Karen Taylor Good werd speciaal
voor wereldlichtjesdag geschreven …

In my heart you live on
Always there never gone
Precious child, you left too soon
Tho’ it may be true that we’re apart
You will live forever .. in my heart

♥ VINCE ♥